Het Samenspel

SamenspelIn de Weezenhof zijn al twee kleuterscholen aanwezig als op 10-4-1972 de derde kleuterschool in de Weezenhof wordt geopend. De school is tijdelijk een dependance van de Nutsschool. Op dat moment zijn de besturen van de Nutsschool en de NSV (Nijmeegse School Vereniging – gemeente Nijmegen) nog in bespreking over een nieuw te vormen schoolbestuur. In Dukenburg is te weinig plaats voor en openbaar en bijzonder neutraal onderwijs. Beide schoolbesturen hebben besloten een nieuwe stichting voor openbaar en bijzonder neutraal onderwijs op te richten. Een bijzonder initiatief dat later navolging vindt maar dan vooral als samenwerking tussen katholieke en protestante schoolbesturen.

In de zomer van 1972 zijn de besprekingen succesvol afgerond en heeft Nijmegen een nieuwe stichting; de Samenwerkingscholen. In augustus 1972 wordt ook de eerste lagere school van de nieuwe stichting in de Weezenhof, het Samenspel, geopend. De kleuterschool in de Weezenhof wordt in 1973 ondergebracht bij het nieuwe schoolbestuur.

Een nieuwe school.

Het oprichten van een nieuwe school is in die tijd meer dan de sleutel omdraaien van een nieuw gebouw en beginnen. Onderstaand het verhaal van de eerste directeur van de school.
Begin juni 1972 ben ik door ouders, die hun kind hadden ingeschreven of dat van plan waren, uitgenodigd om concrete informatie te gegeven over de pedagogische en onderwijskundige bedoelingen van de school. Deze bijeenkomst vond plaats in de huiskamer van een van de ouders, werd druk bezocht en duurde tot 2 u. ‘s nachts;  er kwamen vele vragen, ouders gaven hun mening en het was heel gezellig. Sommige ouders hadden die uitnodiging gedaan, omdat ze van een bestuurslid van de Stichting samenwerkingsscholen, mevrouw L. van Moort-Hagel, die in de wijk woonde en ook kinderen had ingeschreven, hoorden, dat de ouders zo intensief mogelijk bij het schoolgebeuren betrokken zouden worden  en ruime informatie zou worden gegeven over de leermethoden en de achtergronden van de leeractiviteiten.  “Ouders zo intensief mogelijk bij het schoolgebeuren betrekken”, zoals het bestuur in Dukenburg Nieuws aangaf, was een bron van enige onrust: tussen mij en het bestuur; tussen ouders onderling. Want, wat is dat in de dagelijkse schoolpraktijk, precies en concreet? Daarover lagen de standpunten ver uiteen: ouders hebben niets te maken met lesmethoden en achtergronden van leeractiviteiten ouders vinden dat zij hierop wel degelijk invloed hebben. In ieder geval bleef buiten de school het beeld hangen van een experimentele school, terwijl het bestuur en wij als team daar duidelijk in waren dat dat niet het geval was en het beeld van “ouders delen daar de lakens uit”  niet klopt. Misschien is het beeld ook beïnvloed door het volgende : begin 1973 kwam er een werkgroepje “Jenaplanonderwijs”. Ik was geboeid en met enkele ouders, een medewerker van de Schooladviesdienst zijn we informerende gesprekken begonnen en hebben we informatie verzameld e.d. Na een half jaar zijn we gestopt en wel om de volgende redenen: bij het polsen van ouders bleek de belangstelling veel minder dan we verwacht hadden en de ervaring van het schoolteam met Jenaplanonderwijs was afwezig. Ik had nog maar net een jaar ervaring als hoofd van de school en vond die ervaring te weinig om zo’n moeilijk veranderingsproces te beginnen en tot slot stond het bestuur er niet achter omdat de school het niet kon maken om na een jaar al van pedagogische en onderwijskundige koers te veranderen. Ik vond dat ze daar gelijk in hadden. Het beeld naar buiten van een een “experimentele school” is ondanks alle inspanningen van de school blijven bestaan.
– Rob van de Weerdt december 2015 – 

De kleuter- en lagere school worden gehuisvest in het gebouw van de katholieke lagere school de Vos de Reijnaarde. Beide scholen groeien snel en een van de scholen zal moeten verhuizen. In 1975 verhuist het Samenspel naar de semi-permanente huisvesting onderaan de Hatertste Brug (nu; wooncomplex De Dageraad). De keuze voor een semioermante huisvesting is een bewuste keuze. Uit de prognoses is duidelijk dat in de toekomst, over 15 tot 20 jaar, het aantal leerlingen in de Weezenhof zover is teruglopen dat voldoende ruimte aanwezig is in de bestaande permanente schoolgebouwen.

In 1985, de Wet op het Basisonderwijs, gaan de kleurter- en lagere school samen tot basisschool het Samenspel. De verwachtte terugloop van het aantal leerlingen vindt in de jaren ’80 ook daadwerkelijk plaats. Zover dat duidelijk wordt dat de school niet zelfstandig kan blijven en moet fuseren. In juni 1992 is de fusie met de Nutsschool in de Lankforst definitief. De zeventig leerlingen en de vijf leerkrachten van basisschool Samenspel komen naar de Lankforst. Het schoolgebouw in de Weezenhof wordt afgebroken

Een bijzonder portret van de school is gemaakt in de documentaire van Suzanne Raes over haar periode op basisschool “Samenspel”; vanuit haar optiek als basisschoolkind in een bepaalde wijk in een bepaalde tijd.

Wat je nu pas ziet in de film: wij woonden in een rijke wijk met welgestelde, linkse ouders, behoorlijk afgeschermd. Als kind wist je dat niet. Voor ons was dit de wereld, en niet verder. ‘Het was veel meer dan we dachten een raar ideologisch reservaat’, zegt Suzanne. ‘Ik heb er geen heimwee naar. Maar ik geloof nog wel heel erg in de idealen van toen.’
Suzanne Raes

Oud leerling Kiki Reckman van de school geeft in haar blog www.bijonsaantafelblog.nl haar terugblik op de Weezenhof
Ik was als kind helemaal happy in Weezenhof 37-21. Hoe dat voor mijn paps en mams was, ben ik nooit echt eerlijk te weten gekomen. Dat zal dus ook niet meer lukken. Ik herinner me wel dat ze veel feesten gaven. Geen gek gedoe, altijd heel gezellig. Voor mij als kind was het in elk geval een paradijs, in de Weezenhof. Onze achtertuin lag aan de rand van een (klein) bos. Er lag een grote vijver naast ons straatje. We mochten er, met zwembandjes om en een rubberen bootje, in varen. Mits onder toezicht van oudere kinderen….…  Maar dat zegt je als kind allemaal niks. Als kind voelde je je veilig en vrij, in de Weezenhoffen van de jaren 70.

 

Hoofd kleuterleidster

mevrouw E. van Ewijk-Voet  1972 – 1973
mevrouw Bax – te Hofstee 1973 –

Hoofd van de school

De heer R(ob) van de Weerdt  1972 -1979

Directeur

 

Schoolbestuur

Stichting Samenwerkingsscholen  1972 – 1992

 

Bij dit artikel horen deze herinneringen: