23 januari 1972 Opening Ontmoetingskerk

Meer dan 2000 mensen hebben zaterdag en zondag de overdracht en opening bijgewoond van de oecumenische Ontmoetingskerk in Dukenburg. Zij kregen van vrijwel alle sprekers de boodschap mee: “deze kerk is een vertrekpunt en beslist niet een doel dat is bereikt”. 

Aan de festiviteiten werd slechts weinig officieel vertoon gegeven, omdat men er vanuit was gegaan, dat de nieuwe kerk voor iedereen is en niet alleen voor genodigden.

Zaterdag, tijdens de overdracht bevond zich in de kerk een groot aantal genodigden, onder wie vertegenwoordigers van katholieke, hervormde en gereformeerde kerken op plaatselijk en provinciaal niveau, een afvaardiging van het gemeentebestuur onder wie wethouder Hubers en de diverse commissies die de bouw en de ingebruikneming van de Ontmoetingskerk hebben voorbereid.Architect ir H. Ahrends uit Oosterbeek benadrukte dat de bouw van de kerk voor hem een uitdaging en avontuur was geweest, waarbij wel eens dwars door de theologische porseleinkast was heen gewandeld. Hij noemde de Ontmoetingskerk, “een kerk voor de mensen van vandaag, maar meer nog één voor die van morgen”. Een acacia in de kerktuin vormde zijn geschenk.

Aannemer W. de Graaf (Berg en Dal), vertelde, dat hij tijdens de bouw al enorme belangstelling had gekregen van de wijkbewoners. “Dat geeft je er rekenschap van dat je niet werkt aan een dood ding, maar aan iets dat leeft”, zei hij. “Vijf jaar geleden was alles op deze plaats nog triest en verlaten. En nu is hier een gebouw verrezen. Een gebouw, dat niet meer lijkt op de gebouwen van vroeger. De zin van die verandering wordt je pas duidelijk als je er mee bezig bent”. Namens aannemers en onderaannemers bood hij een tafelversiering aan. “De oecumenische opzet van de Ontmoetingskerk zal van de deelnemers veel vragen”, benadrukte ir. J. Aberbanel, voorzitter van de voorbereidingscommissie. “Vooral veel liefde en geloof en ook wel eens een beetje dwang. De oecumene is beslist niet in het slop geraakt”, vond hij. “Want wat ik hier zie gebeuren, is een kwestie van liefde voor elkaar”.

Hij dankte de bouwers voor het feit, “dat onze gedachten zijn vertaald in steen en hout, waarbij op geniale wijze vaak zeer tegenstrijdige wensen zijn verenigd”. De heer Aberbanel memoriseerde, dat er zes jaar geleden al plannen waren voor een kerk op dezelfde plaats. “Als U weet hoeveel plannen er bij de gemeente veranderen, dan is deze kerk eigenlijk toch wel iets heel bijzonders”. Hij vestigde er de aandacht op, dat de beheerscommissie het niet gemakkelijk zal krijgen. “Men zal verantwoording moeten afleggen aan drie instanties met misschien tegenstrijdige verlangens”.

De heer A. Frederiks, voorzitter van de beheerscommissie, sprak de hoop uit, dat de Ontmoetingskerk een bindend element in de wijk zal worden. “Deze kerk en het bestaande saamhorigheidsgevoel vormen een goede basis om op verder te gaan”. De eerste indrukken hebben dat zondag al bewezen. Er werden in de kerk vijf diensten gehouden, die alle oecumenisch van opzet waren en zoveel mensen trokken, dat stoelen van elders moesten worden aangevoerd. Vooral de doopdienst kreeg een enorme belangstelling.

Ook de informatiemarkt die ’s middags werd gehouden, bleek in een behoefte te voorzien. Veel mensen kwamen een kijkje nemen in de stands die door het gebouw verspreid waren opgesteld door onder meer de Wereldwinkel, het Nederlands Bijbel Genootschap en de Vredesgroep.

 

Bron: de Gelderlander 24 januari 1972