Rond jaarwisseling eerste huizen voor bewoning gereed

Burgemeester heide de eerste paal in Duckenburgse klei

Gekleed in de ,,service-dress” van de heier: witte jas, witte helm en gele handschoenen, heeft burgemeester Mr. Ch. Hustinx gistermiddag zijn symbolisch aandeel geleverd aan de eerste bouwstroom in het nieuwe woongebied over het Kanaal, de Dukenburg. Door hem werd een heimachine in bedrijf gesteld, die onder zijn directie de eerste van vele duizenden palen in de grond zal slaan, om zo vaste grond te verschaffen onder de voeten van tienduizenden stadgenoten, die hier hun thuis hopen te vinden.

Nauwelijks was de eerste vijf meter lange paal door de magistraat in de Dukenburgse modder ,,geknald” of een donderend schot verscheurde de nog betrekkelijke ,,landelijke” rust. Een stuk vuurwerk werd afgestoken en even later ontvouwde zich hoog in de grijzige lucht de Nederlandse driekleur, die aan een parachute naar het toekomstige woongebied neerdaalde.

Grotere woningen met veel comfort

Het officiële begin van een spectaculaire uitbreiding van de stad werd bijgewoond door B. en W., leden van de raad, opdrachtgevers, architecten, wegenbouwers, aannemers, technische, adviserende en uitvoerende ambtenaren en zelfs de eerste particuliere koper in de Aldenhof, de heer P. H. M. Wilms, arts. Op de plaats waar het ,,startschot” werd gelost – de zuidwesthoek van de Aldenhof, ongeveer op de hoek van Vossendijk en Staddijk – zullen Muwiflats worden gebouwd.

Filmbeelden Dukenburg 1966
Bron Nijmegen in Beeld

 

De 1e paal die geen 1e paal is

Vele jaren later vertelt Anton Olivier, de stedenbouwkundige van Dukenburg, de smakelijke anekdote van de eerste heipaal die de eerste heipaal niet is. Op de plaats van de eerste heipaal is zelfs nooit een huis gebouwd. De paal zit waarschijnlijk ergens tussen de Aldenhof 35e en 37e straat in de grond. Misschien in het grasveld of onder de naast gelegen parkeerplaatsen.

Burgemeester Hustinx staat namelijk op het punt afscheid te nemen, maar hij wil dolgraag persoonlijk en met veel feestvertoon de allereerste paal van de allereerste woning in de grond slaan. Op goed geluk is toen een datum geprikt en een geschikte plek gekozen. Later pakt de bouwplanning net iets anders uit.

De geschiedenis leert echter ook dat dit verhaal niet geheel juist is. Burgemeester Hustinx neemt namelijk pas in november 1967 afscheid van Nijmegen.

WEEMOED

In zijn toespraak herinnerde de burgervader in de eerste plaats aan een romantisch-heroïsch verleden van de Dukenburg en daarnaast aan de natuurhistorische en geologische waarde, waardoor het gebied bekendheid genoot. Staande in de vette klei van de Dukenburg, liet de burgemeester iets van weemoed doorschemeren, nu men een terrein met zoveel aantrekkelijkheden most gaan transformeren tot een woongebied.

,,Het gebied stad is hier beter op zijn plaats. Wij denken n.l. aan 35.000 inwoners: een stad dus vergelijkbaar met Assen en Bergen op Zoom”, aldus de burgemeester.

GROTERE INHOUD

Hij beloofde, dat allen, die aan de verwezenlijking van de Dukenburg als woongebied meewerken, al het mogelijke zullen doen om dit gebied zo leefbaar mogelijk te maken. De ontworpen plannen rechtvaardigen de hoop, dat  dit ook het geval zal zijn. Er werd door hem op gewezen, dat buiten de prachtige ligging tussen de recreatiegebieden van Overasselt en Wijchen, vlak bij de Hatertse Vennen, er duidelijk grote zorg is besteed aan het ontwerpen en situeren van de woningen.

Burgemeester Hustinx zei, dat een flink deel van de toekomstige woningen aanmerkelijk groter van inhoud zal zijn, dan welke tot heden zijn gebouwd. Het zal hier goed wonen zijn, temeer ook, daar alle huizen worden voorzien van centrale verwarming en centrale heetwatervoorzieningen. Als alles volgens plan verloopt, zo zei hij, zullen rond de jaarwisseling de eerste van de ruim duizend woningen, met de bouw waarvan thans werd gestart, voor bewoning gereed zijn.

Bij het ontwerpen van de Dukenburg is rekening gehouden met de geïsoleerde ligging van de nieuwe uitbreiding, door het projecteren van eigen winkelcentra, overheidsgebouwen en scholen, een wijkcentrum, een eigen zwembad, een sporthal en sportvelden. Hierbij moet echter worden gerealiseerd, dat dit alles er niet dit jaar zal staan. Essentieel is, dat ook de bewoners zelf zullen moeten meewerken aan de leefbaarheid van de negen woonkernen.

IN BUITENLAND

De burgemeester deelde mede, dat de bouwplannen voor de Aldenhof en de Malvert gereed liggen. ,,Straks staan hier 162 etagewoningen in de woningwetsector in opdracht gebouwd van de woningverenigingen ,,Nijmegen” en ,,De Gezonde Woning”. Dan zal nog worden begonnen met 645 eengezinswoningen en 216 maisonnettes, in opdracht van de woningverenigingen ,,Kolping”, ,,Nijmegen” en Beleggingsmaatschappijen.

Met trots stelde spr. vast dat het project Dukenburg van een grootse visie getuigt, vergelijkbaar zowel qua ligging als opzet met moderne stadsuitbreidingen in het buitenland en hierbij dacht spr. aan de Siedlungen ,,Sennestadt” bij Bieleveld en ,,Köln-Nord” bij Keulen.

Ten slotte wenste hij allen succes, die hier de komende jaren hun werkterrein zullen vinden en die uiteindelijk gestalte zullen geven aan het gigantische project Dukenburg.

RAAM VOOR GEMEENTEHUIS

Namens alle ondernemers op de Dukenburg, zowel te water als te land, sprak de her Van Berkel. Als blijvend aandenken aan het historische gebeuren van deze middag bood hij een glas in lood raam van Wim van Woerkom aan, dat geplaatst zal worden in de bovenhal van het gemeentehuis. De burgemeester zei in zijn dankwoord, dat de raad ongetwijfeld fondsen zal kunnen vinden om de overige glas in lood ramen in de bovenhal te kunnen aanschaffen.

Waar een burgemeester bij officiële gelegenheden meestal een geschenk krijgt in de vorm van een schaar of troffel, bood de heer Van Berkel ,,glazen heipalen met loden dop” aan. Bij nader inzien ontdekte de burgemeester van deze ,,glazen heipalen”flessen wijn waren….

Burgemeester Hustinx in een merkwaardige uitmonstering tegen een merkwaardig decor. Maar zelfs in het open veld van de Dukenburg ontbraken de stadhuisattributen, zoals het boeketje bloemen, de microfoon en het tapijtje, niet.

Bron
De Gelderlander 23 april 1966

Het onderzoek naar de locatie van de 1e paal is uitgevoerd door Hylke Roodenburg (RAN) met dank aan Rob Camps, Han Maenen en Derk Prins (2016).