1971: start van winkelcentrum Meijhorst

In 1971 wordt het winkelcentrum Meijhorst realiteit. Hier vestigt zich een grote verscheidenheid aan ondernemers, zoals automatiek Groenen, het eerste Chinese (afhaal)restaurant, de wolwinkel, een kapper, een bloemenwinkel, een slager, groentewinkel Maters, een doe-het-zelfzaak, de warme bakker Hendrixs en de kaaswinkel van Theo Bleeker.

Het grootste pand is voor Centramarkt Vawé (van Westrenen), die in winkelcentrum Neerbosch al 4 jaar een vestiging heeft.
‘De jeugd van toen’ krijgt bij de Chinees, als de bovenste helft van de achterdeur openstaat, een stukje kroepoek! Klantenbinding naar de toekomst!

1977 uitbreiding tot een volwaardig winkelcentrum.

Er vestigen zich diverse ondernemers, zoals Foto Roos, reisbureau Atlas, Drogisterij DA met postkantoor en het filiaal van de Boerenleenbank. Een zelfstandige slagerij en niet de afdeling in de supermarkt (slagerij Lamers), stomerij Palthenette, MOTO Schoen- en Sleutelservice, het filiaal van de Algemene Bank Nederland (ABN) en Iris Optiek verkoopt geheel buiten haar assortiment om, in de zomer ijsjes. Heerlijk!

De drogisterij DA verkoopt ook drop en zakjes zwart-wit en foto Roos doet grammofoonplaten in de verkoop. De supermarkt heet Centra, verder zit er bloemist De Kluis en Groenen Automatiek, ofwel een heuse patatzaak.

Bij Groenen haal je een Gelderse Schijf voor 50 cent! Naast de NMB heeft heel lang een Chinees gezeten die kippenlevertjes verkoopt wat helaas nu bij een Chinees restaurant nergens meer te krijgen is. Het handwerk winkeltje Pandora verhuist naar het winkelcentrum Dukenburg als dat klaar is. Voor het tweewielig vervoer zorgen de fietsenmaker en later de ligfietsenwinkel Elan. Groenten, fruit en wijn, worden verkocht door Maters.

1990: De Wereldwinkel start in de Meijhorst

De winkel met ‘fair-trade’ artikelen, geheel bemand door vrijwilligers, opent haar deuren in een eigen pandje op de kop van winkelcentrum Meijhorst.
Op 30 maart 2015 bestond De Wereldwinkel in Dukenburg 25 jaar. Oprichtster Gré Berkelaar heeft dit ‘een kwart eeuw geleden nooit durven dromen’.
25 jaar geleden start zij De Wereldwinkel in een leegstaande opslagruimte van de toenmalige C1000-supermarkt in Dukenburg. De Wereldwinkel is ontstaan uit een initiatief van de lokale kerken met ‘gerechtigheid’ als uitgangspunt.

De eigenaar van de C1000 in de Meijhorst, Nico de Boer, geeft Gre Berkelaar drie maanden de tijd om te kijken of een Wereldwinkel in de opslagruimte levensvatbaar is. Deze drie maanden worden uiteindelijk dertien maanden en er is inderdaad belangstelling voor een winkel met artikelen uit de Derde Wereld. Dus opent De Wereldwinkel op 17 maart 1990 officieel en zonder al te veel voorbereiding haar deuren.
”De winkel was alleen op vrijdag en zaterdag open en de enige producten die in de winkel stonden, waren koffie, thee, wijn en honing en een aantal cadeau artikelen”, zegt Lia Rietveld, de eerste verkoopster van De Wereldwinkel.

Klanten die 25 jaar geleden in De Wereldwinkel in het Nijmeegse stadsdeel Dukenburg komen, zijn vaak kerkgangers. Gre Berkelaar doet die eerste maanden helemaal niets aan publiciteit. Maar door de ‘mond op mond’ reclame, doet de tam-tam haar werk en gaat het nieuws over de net geopende winkel rond. Er komen steeds meer klanten.
“De klanten van het eerste uur komen nog steeds vaak voor ‘food’, terwijl we tegenwoordig veel meer ‘non-food’ artikelen in de winkel hebben staan. Zij hebben er ook begrip voor als artikelen een beetje kapot zijn of in een aantal stukken in het doosje zitten. Omdat het nu eenmaal afkomstig is uit ontwikkelingslanden”, vertelt Rietveld.

Dat De Wereldwinkel niet stoffig en oubollig is, willen de 21 vrijwilligers van de Nijmeegse winkel maar al te graag laten zien. “Door het assortiment steeds te vernieuwen en vooral te verjongen, zoals door het toevoegen van sieraden en tassen. En daarmee proberen we het aantrekkelijker te maken voor jongeren,” zegt Ineke Ketelaar, die vanaf november 2013 als verkoopster bij De Wereldwinkel werkt.
“Daarnaast zijn trendwatchers tegenwoordig steeds meer bezig met tweedehands en vintage kleding, dus zo komt het idee van De Wereldwinkel terug in het straatbeeld en dat juichen we alleen maar toe”. De Wereldwinkel is geen op zichzelf staand goed doel, zoals veel mensen denken. “Wij staan voor eerlijke handel en dat betekent dat een deel van de prijs naar de producent gaat, maar daarmee zijn we niet meteen een goed doel”, zegt Berkelaar. “Hopelijk is er op een dag geen Wereldwinkel meer nodig en hebben alle winkels alleen nog maar ‘fair-trade’ producten.”

Wat een mooie gedachte!

2005: De Vingerhoed doet haar intrede

Deze winkel, geopend in 2005, in wol, fournituren, stofjes en verstelwerk is eigendom van Hannie Verfuurt. “Een uit de hand gelopen hobby”, noemt zij haar Vingerhoed.
Het museumpje binnen de muren van De Vingerhoed laat 450 vingerhoedjes zien. Na het eerste van oma geërfde kleinood slaat de verzamelwoede bij Hannie toe. De bakjes eromheen zijn op maat gemaakt. Aan de wand hangen ook ingelijste borduurwerkjes. Het wapen van Nederland is van een mevrouw die dit wapen 63 keer eerder maakte. Daarnaast hangt een soort merklap uit 1904. De naaimachines zijn geschenken waar mensen spontaan mee aan komen zetten, na een opruiming van hun huis en vooral de zolder.