Spelende kinderen bij Aldenhofse vijver
Moeder redde bewusteloos kind uit vijver
“ Ik zag opeens midden in de vijver iets blauws drijven en dacht meteen dat is Yvonne” , zegt
mevr. Stoer – Würster, wonende Aldenhof 66-26, nadat haar 2- jarig dochtertje Yvonne tegen elf uur door haarzelf uit een van de vijvers van Aldenhof was gehaald.
Yvonne Stoer is sinds de bewoning van Aldenhof het vijfde kind, dat spelenderwijs in een van de vijvers terecht is gekomen. Dat er nog geen dodelijke slachtoffers te betreuren zijn, is te danken aan het feit, dat er nog steeds oudere mensen in de buurt waren om direct in te grijpen.
Niettemin was dit vijfde geval een dubbeltje op zijn kant. Yvonne Stoer ligt momenteel in het Canisiusziekenhuis en zal daar op zijn minst een week moeten verblijven om de gevolgen van deze “onvrijwillige waterpartij” te boven te komen.
Mevr. Stoer; ”Natuurlijk sprong ik direct het water in. Ik moest tot aan mijn middel in de ijskoude vijver lopen, voor dat ik Yvonne kon pakken. Het kind was bewusteloos en al helemaal blauw. Op mijn armen heb ik haar naar de dichtstbijzijnde woning gebracht, waar toevallig iemand, die kennis had van eerste hulp, aanwezig was.
Dank zij het toepassen van kunstmatige ademhaling, kwam Yvonne na ongeveer een kwartier weer bij. De inmiddels gewaarschuwde dokter Willems liet haar toen per GGD naar het ziekenhuis brengen”.
Mevrouw Stoer; ”Samen met haar 3- jarige broertje Louis was Yvonne achter in de tuin bij haar woning aan het spelen . Louis kwam na een poosje bij zijn moeder om een koekje voor hem en zijn zusje te halen.Even later kwam hij weer terug met het koekje van zijn zusje in de hand, want hij kon Yvonne nergens vinden. Ik ging mee zoeken maar ook ik vond Yvonne nergens. Even later zag ik haar fietsje bij het tegelpad, dat naar de vijver leidt staan. Toen kreeg ik de schrik te pakken. Aan de rand van de vijver stonden enige kinderen van de kleuterschool. Er is een kindje in het water gevallen, riepen ze . En toen zag ik het blauwe jasje drijven. Yvonne lag al helemaal onder het wateroppervlak.
Ik kan me best voorstellen dat de gemeente niet bij alle vijvers hier in Dukenburg een afdoende afrastering kan aanleggen”, zegt mevr. Stoer.” Maar een uitzondering zou men toch moeten maken bij de vijver achter de kleuterschool. Niet alleen vanwege de ligging, zo dicht bij de kleuters, maar ook omdat de aanwezigheid van een brug en een tegelpad naar de vijver toe de kinderen als het ware naar de vijver lokt. Als het geregend heeft is de wal bovendien zo glad, dat een klein val partijtje voldoende is om een kind in het water te doen belanden. Het is gelukkig weer eens goed afgelopen; maar als ik vijf minuten later was geweest, dan was Yvonne verdronken.
Bron
De Gelderlander 15 oktober 1968
Voor alle overige herinneringen klik HIER