Ik ben in 1963 op de bus gekomen als chauffeur bij de Centrale Vervoers Dienst (wat nu Novio is). Toen de eerste bewoners kwamen in Aldenhof, februari 1967, gingen we pendelen van eindpunt Hatert naar Dukenburg, naar de enige halte bij het Ketelhuis. Het was een 20-minuten service, je reed constant op en neer, wel 36 ritten per dienst. Het was een modderzooi en dan moesten we ook nog over het vreselijk kleine bruggetje in Hatert. In het begin ging dat nog, maar toen er meer bewoners in Dukenburg kwamen, was die brug verre van prettig; de mensen moesten goed op hun weghelft blijven, anders zat ik met de bus zo tegen de hoge trottoirrand aan. Later gingen we verder de Van Apelterenweg op en kwam er een tweede halte in Malvert, ongeveer op de grens met Lankforst. 
Daar hadden ze een lus neergelegd om te keren, maar dat was gewoon vastgewalst puin. Zolang het droog was, ging dat wel, maar na regen was het één grote modderzooi. Ik was een keer ziek geweest en toen ik terug kwam op de lijn, ging het mis. Ik zakte daar helemaal tot aan de assen de modder in, omdat mijn collega me niet gewaarschuwd had dat je niet meer op de keerlus kon rijden. Toen heeft een wagen van de firma Van Wees, ik zal het nooit vergeten, me er weer uitgetrokken; een echte vriendendienst. De hele onderkant was kapot en ik moest helemaal naar de huizen in Malvert tegenover het ketelhuis lopen om te kunnen bellen. Later hebben we het eindpunt van lijn 6 gehad bij het viaductje bij Huize Dukenburg en in 1968 kwam lijn 2 naar Meijhorst erbij. Die had het eindpunt waar nu de Van Boetbergenflats staan, hier dus: ik woon eigenlijk bovenop het eindpunt. Als eerste reed lijn 6 door naar de halte pal voor het Dukenburgstation. Lijn 2 is pas later doorgetrokken, toen Tolhuis gebouwd werd.
Ik woonde in die tijd zelf in de Kaaplandstraat en ik zei altijd dat ik nooit in Dukenburg wilde wonen. Maar in 1992 – toen woonde ik in Wijchen – gingen de kinderen het huis uit. Het huis werd te groot en mijn vrouw werkte in Dukenburg bij de Thuiszorg, dus we zeiden ‘laten we maar naar Nijmegen teruggaan’. En Dukenburg was eigenlijk het enige waar we terecht konden. Nu woon ik al 14 jaar in de Meijhorst en ik wil er niet meer weg. Als buschauffeur ben ik gepensioneerd, maar ik heb nog prima contacten met de Novio, waar ik trompet speel in de Busband Novio, die dit jaar 20 jaar bestaat. Ook feest dus!
Wil van Eekeren in de Gelderlander d.d. 22-04-2006
NB Wil overleed op 1 mei 2014
Voor alle overige herinneringen klik HIER
In 1968 kwam ik als 7 jarig manneke in Malvert te wonen, de binnenring van Malvert was toen nog volop in aanbouw.
Ik weet nog dat het eindpunt van lijn 5 of 6 dat weet ik niet meer aan de rand van Malvert lag , Het was een zanderige keer lus met een bus hokje, op deze plek zie je er nu eigenlijk niets meer van het is nu een soort struiken bed , het uitzicht ter plaatse veranderde snel in die tijd met de bouw van de wijk wezenhof en de nieuwe weg voor de nieuwe hatertse brug. Dat oude bruggetje ken ik ook nog wel aan beiden kanten was een smalle strook dat als voetpad diende, als er dan een bus of vrachtwagen over de brug ging trilden de hele brug. En ja die modder in het begin ik geloof die chauffeur op zijn woord dat hij met de bus weg zakten tot zijn assen, zelf heb ik met een paar vriendjes uren vast gezeten in de modder die maar bleef zuigen, ook is die klei grond jaren lang een hoofdbreker geweest voor mijn ouders bij het aanleggen van de tuin.