Directeur van het eerste uur van de Prins Mauritsschool Harm Oostdijk, herinnert zich van deze begintijd, vooral de grote ouderbetrokkenheid.
De laatste wijk van Dukenburg die opgeleverd werd, was Zwanenveld.
Twee basisscholen: de katholieke ” Weeteringshof” en de protestant christelijke ” Prins Mauritsschool” kregen er hun plek.
Harm Oostdijk werd benoemd als directeur van de Prins Mauritsschool in 1975. Eerder was hij directeur van een kleine dorpsschool in het Zeeuwse Oostburg.
De eerste leerlingen van de school kregen van augustus ’74 tot aan december ’74 les in twee flatwoningen. Daarna werd er verhuisd naar de Weteringshof, waar zij een drietal lokalen kregen. Van augustus ’75 tot aan juli ’75 werd de school ondergebracht in 6 noodlokalen op het terrein van de Weteringshof.
Tenslotte kwam er nog een laatste verhuizing naar het definitieve gebouw aan de 74e straat. Het nieuwe schooljaar ’75-’76 ging hier in augustus van start.
Harm vertelt enthousiast over de beginperiode van zijn school.Een jong team, niets was te veel. Alles kon. Bijzonder was de grote betrokkenheid van ouders op de school.Oudercommissie, klassenouders en werkgroepen verleenden hand- en spandiensten op velerlei gebied.
Er werd een ouderfonds ingesteld om allerlei activiteiten te kunnen financieren.
Iedere week kwamen ouders, veelal moeders bij elkaar om de school een mooi en verzorgd aanzien te geven. Hal en klaslokalen werden versierd met glas- en bordtekeningen. In de klassen waren zij te vinden bij het niveau-lezen en de schoolkrant werd mede dankzij een groepje ouders verder vorm gegeven. Ook bij thema’s en projecten staken zij de handen uit de mouwen.
Zo waren er kerstvieringen in de Ontmoetingskerk, waarbij de versieringen van de kerk en de aankleding van de levende kerststal door ouders werd verzorgd.
Dan waren er de landenprojecten met een grootse uitvoering in de aula van het Dukenburg College aan de Streekweg en niet te vergeten de “Kasteelfeesten,” waarbij de school van buiten en binnen werd omgetoverd tot een heus kasteel.
Het mooie was, dat ook al waren de kinderen al lang van school, een groep enthousiaste ouders op school bleef komen om te helpen. Het was er immers altijd zo gezellig en je voelde je er welkom.
Opgetekend door Hetty Vendel
Februari 2016
Voor alle overige herinneringen klik HIER