Een brug te ver

Toen wij in 2002 uit Nijmegen Oost naar Dukenburg verhuisden, hoorden wij van alle kanten, dat is een brug te ver. Daar krijg je spijt van.Vanaf 1975 tot 2002 woonden we heel prettig in de Lijsterbesstraat. Een huis met vijf slaapkamers, waar we indertijd heel blij mee waren, bijna alle kinderen een eigen kamer. Toen we er uitgingen, waren er tweehonderdvijftig gegadigden en dit kwam zelfs landelijk in het nieuws De kinderen zijn in de loop der tijd uitgevlogen. Wee hebben eerst nog wel een kamer verhuurd aan een studente, maar toen werd het toch echt tijd om het wat gemakkelijkers te zoeken. Het was een bewerkelijk huis met een grote tuin en wij zochten nu een flat. Die vonden wij in de Meijhorst. Toen mijn man binnenstapte om de woning te gaan bekijken, riep hij uit ” ja, hier wil ik wonen.”

Een prachtig uitzicht, en allemaal grote ruimtes. Ik heb in geen enkele woning zoveel levensruimte gehad. Toen we hier eenmaal woonden, vonden we het heerlijk, een zwembad op loopafstand en de kerk dito. Toen was er nog een postkantoor in het winkelcentrum Meijhorst. De winkels waren allemaal dichtbij. Wij hebben er nog geen dag spijt van gehad. En  hier wil ik  blijven.

Gitta Dekker

Voor alle overige herinneringen klik HIER